top of page
HJIROK
One of my ideas after years of preparation finally comes to light. My deeply biographical journey into the myth of our origins. Born from the water, where today barren valleys listen silently to the unrest and the lamentations of the parched earth, the birthplace of civilization. The story of my personal fate, but also of all of Kurdistan, our colllective trauma. Here, we combine the epic breadth of modern music theater (Theater Freiburg) @theater_freiburg with progressive musical score by Andi Toma @mouseonmars_official , a stunning, yet unheard symphonic composition with arrangements by Ian Anderson @musicianderson and conducted by André de Ridder. @andrederidder
I feel honoured and blessed to work with all of you and cannot wait!
Anfal
Das Barzan-Tal im Norden Iraks, an der Grenze zur Türkei und Iran,ist ein Ort des Traumas und der unerfüllten Liebe.
Fester Bestandteil der kollektiven Erinnerung im Nordirak sind die Gräueltaten des irakischen Diktators Saddam Hussein gegen die Kurden und andere Minderheiten im Irak in den 1980er Jahren, die mit der Al-Anfal-Operation von 1986 bis 1989 und weit über 100.000 Todesopfern auf kurdischer Seite ihren traurigen Höhepunkt erreichten. Bereits im Jahr 1983 wurden mindestens 8.000 männliche Angehörige des kurdischen Barzani-Stammes von den Soldaten Saddam Husseins deportiert. Ihre Familien wissen bis heute nicht, was mit ihnen passiert ist. Die Überreste einiger Opfer wurden nach der amerikanischen Invasion 2003 in Massengräbern im Süden Iraks gefunden und in ihre Heimat zurückgeführt. Die symbolische Beisetzung im Barzan-Tal soll die Erinnerung an die Männer und Jugendlichen aufrecht erhalten. Nach ihrer langen Reise sind die wieder nach Hause zurückgekehrt.
Das Tal mit diesem Friedhof liegt im Schatten des Ciya Shirin (Shirin-Berg). Der Sage nach ist dieser Berg nach einer schönen Frau benannt, Shirin, die vor der Unmöglichkeit ihrer Liebe in die Einsamkeit des Berges floh und dort allein lebte. Diese Geschichte von Sehnsucht und melancholischer Einsamkeit passt gut in die elegische Landschaft des wilden Tals entlang des Flusses Zab.
HJirok هەژیروک
Mother Of O
It is a man-made drought. An answer to those who took without limits and beyond reason. Nature provided for them until they chose to suck to the last drop, to harvest to the last seed, to ignore their origin, to build castles on mutilated soil.
Here, in the valleys of Iranian-Kurdistan, under the waterfalls, lives Hjirok – the Mother Of O. Eternal soul, life giver, water bound spirit, she waits.
زایه‌ڵه‌ی مه‌منووع
به‌پێی داستانه‌كه- رۆژێك له‌رۆژان- شیرینی ده‌لال تووشی ته‌نیایی و خه‌م بوو. ناڵه‌ی ته‌نیایی شیرین، به‌گیڕانه‌وه‌ی ئه‌مجاره‌یان له‌ده‌ربه‌ندی كوێستانی شیرینه‌وه‌هه‌ڵده‌ستێ، ده‌كشێ و روو له‌قوربانیانی بێژماری سیاسه‌ته‌نامرۆییه‌كان ده‌كات، كه‌له‌م خاكه‌دا نووستوون. به‌تێپه‌ڕاندن له‌سنووره‌ده‌سكرده‌كان، ده‌نگی هانی ده‌چێته‌به‌ری ئێرانی كوێستانه‌كه- ئه‌و جێگه‌ی ئێمه‌بۆمان نییه‌بچین و ژنێك ناتوانێ تێیدا ئازادانه‌بسترێنێ- له‌وێ ده‌نگ ده‌داته‌وه‌و ده‌نگدانه‌وه‌كه‌ی دیسان سنووره‌كان ده‌بڕێ و ده‌گه‌ڕێته‌وه‌بۆ ئه‌م به‌ری چیای شیرین. وشه‌كان هێند سانا سه‌فه‌ر ده‌كه‌ن، ده‌ی چ گرنگه‌هی كوێ
بن. ئایا گوێگرتن لێیان تاوانه؟
پژواك ممنوعه : ندبه‌ای از فراز كوهستان شیرین برای محبوب تنها
چنان كه‌افسانه‌روایت میكند – روزی روزگاری دور- شیرین زیباروی را تنهایی و لابه‌ی معشوق فراگرفت. این لابه‌ها، با روایت هنری ، از دره‌ی كوهستان‌فراتر رفته، استعلا می یابند و به سوی قربانیان پرشمار سیاستهای غیرانسانی میروند، كه‌در این خاكها دفن شده‌اند. با انكار مرزهای مصنوعی ، بانگ در آن بخشی از كوهستان كه‌در ایران واقع شده‌طنین مییابد – جایی كه‌برای ما ممنوع و غیرقابل دسترس است، جایی كه‌نمیتوان چون زنی رها ترانه‌خواند- و انعكاس صدا به‌سوی ما برمیگردد تا باز مرزها را درنوردد. كلمه‌ها چنین سبكبال سفر میكنند، دیگر ریشه‌ها اهمیتی ندارند. آیا گوش سپردن
bottom of page